Gluren naar de buren

Ondertussen, genietend van de omgeving op de Galapagos eilanden, is het tijd om weer even terug te denken aan de afgelopen weken. Na mijn vorige update ben ik met huisgenootjes uit Quito, Ilse en Niels, een weekendje weggeweest naar Mindo, een stadje in het tropisch regenwoud. Dit was het zeker, want het was tropisch warm met zo nu en dan een goede regenbui. Mindo is een erg relaxed plaatsje, waar je kunt genieten van de watervallen en talloze vogels en vlinders. Daarnaast zijn we gaan tuben (met een band door de rivier heen), wat vooral erg grappig was doordat het ontzettend koud was. Verder was het vooral erg lekker relaxen in het zwembad en het bubbelbad bij het hotel.

Na weer een paar dagen Spaanse les was het tijd voor de ietwat actievere uitjes in de buurt van Quito. Eerst ben ik naar Laguna Quilotoa geweest, een kratermeer. Vanaf de top van de vulkaan zijn we naar beneden, naar het meer gelopen en daarna weer de slopende weg omhoog. Het kostte wat energie, maar het was wel ontzettend mooi! Na deze warming up ging ik de dag erna naar de Cotapaxi, een andere vulkaan. Het weer was helaas niet erg goed (lees: regen en hagel) waardoor we niet tot de gletsjer konden lopen. Wel een stuk omhoog gelopen en weer naar beneden en het laatste gedeelte met de mountainbike naar beneden gesjeesd. Ondanks het tegenvallende weer en daarmee tegenvallend uitzicht, was het zeker nog de moeite waard! Dat weekend hebben we in Quito gespendeerd om de eerste nederland van Nederland te bekijken en de (eerste?) overwinning van het Ecuadoriaanse elftal.

Het weekend daarna was het alweer tijd om verder te reizen. Op zaterdag ben ik naar Guayaquil gevlogen, een grote havenstad in Ecuador. Een erg leuke stad om een dagje in rond te lopen, met een wijkje vol gekleurde huizen en een park vol leguanen. Naast het zien van leguanen, was ook de temperatuur daar een goede voorbereiding op mijn volgende bestemming: de Galapagos eilanden!

Op zondag ben ik aangekomen op het eiland San Cristobal. Hier werd ik meteen voorgesteld aan mijn gastfamilie en kreeg ik een tour over het eiland. Hoewel ik het niet echt verwacht had, bevalt het me tot nog toe heel erg goed om te wonen bij een gastgezin. Ik woon bij een vader en moeder met een kind van 8, opa, oma en oom. Een vol huis zou je zeggen, maar dat wordt altijd nog een stuk beter gevuld tijdens alle maaltijden, waarbij vaak ook nog andere leden van de familie aanschuiven. Afgezien van het feit dat het natuurlijk goed is voor mijn Spaans om continu Spaans te horen en te moeten spreken, is het ook erg leuk om te zien hoe ze hier leven en de kans te krijgen daar deel van uit te maken. Zo is het bijzonder om te zien dat, hoewel voor hun normaal, ze nog steeds de natuur en de dieren hier erg interessant vinden, hoewel ze dan wel weer elke afstand afleggen met de auto of scooter. Hun Engels is niet erg goed, maar daar mag ik ze dan weer mee helpen.

Het eiland zelf is erg bijzonder. Ik woon vlak bij de boulevard, welke altijd vol ligt mee zeeleeuwen. Bijzondere beesten die op dit eiland verre van bijzonder zijn, aangezien je ze overal kunt vinden: op een bankje, in de glijbaan, op de boot, op het strand etc. Ze maken een dagje op het strand daardoor wel een bijzondere ervaring, doordat ze steeds aan het woelen zijn voor een goed plekje, niezen of gewoonweg op je af komen stormen. Hoewel ze op het strand vaak niet veel anders doen dan luieren, zijn ze in het water dan weer volkomen anders. Hier komen ze continu naar je toe om te spelen, je te laten schrikken en in je flipper te bijten.

Daarnaast zijn er op het eiland veel bijzondere vogels te vinden (zoals bijvoorbeeld de ‘blue footed boobie’ en uiteraard een hoop schildpadden. Afgelopen weekend zijn we gaan snorkelen bij kicker rock, waar we haaien en roggen hebben gezien!

Doordeweeks werk ik elke ochtend als vrijwilliger op een school, in een klas met vijf-jarige kinderen. Hier help ik de lerares, hetgeen nog behoorlijk wat energie kost met 31 drukke kinderen om je heen. Doordat veel kinderen gescheiden, maar vooral erg jonge ouders hebben, zijn ze niet allemaal even goed opgevoed, waardoor het concept luisteren nog niet erg begrepen wordt. Mijn vocabulair in het Spaans is daardoor niet alleen uitgebreid met woorden als “punten slijpen”, “gum” en “lijm”, maar ook met “ga zitten!”. Afgezien van dat zijn ze in de pauze dan weer engeltjes en bij elke knuffel die ik krijg is het ze al snel weer vergeven. In Quito heb ik van het geld van Partitus (nogmaals dank daarvoor!) kleurplaten, stiften etc gekocht voor op de school. Dit werd met grote blijdschap ontvangen en wordt nu gebruikt als beloning/chantagemiddel voor het kindje dat zich het best gedraagd in de klas.

Dit was het weer even voor nu. Het bezoeken van Santa Cruz stel ik denk ik nog maar even uit, in de hoop dat over een paar weken lonesome George is opgezet oid.

Foto’s van de Galapagos eilanden zijn te zien via:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150961819134326.440123.661709325&type=1&l=8cf12cb6cc